Het beloningssysteem

Een intern gemotiveerde strategie bepaalt hoeveel moeite we doen om een doel te bereiken. 

De vraag is: Wat motiveert ons om het beste van onszelf te geven voor welk doel dan ook, hoe onbeduidend het ook lijkt? Is het ons brein dat ons probeert te lokken met een beloning als motivatiestrategie die ons vooruit zal stuwen? Wat zijn de redenen achter onze acties?

Het beloningssysteem wordt verzwakt door vele pathologische aandoeningen, waardoor een gebrek aan motivatie ontstaat.

A recente studie in Japan het beloningssysteem van apen onderzocht en aangepast. In hun studie legden de onderzoekers een paar fundamentele aspecten bloot van beloningssystemen die de motivatie moeten vergroten. 

Mind the Graph illustratie: Vervet aap Nuchter
Mind the Graph illustratie: Vervet aap Nuchter

Vanuit neurologisch oogpunt komt het neer op het beloningssysteem van de hersenen, dat onze neiging beïnvloedt om onze doelen na te streven en te genieten van de voldoening die het bereiken ervan met zich meebrengt. 

Om de bron te identificeren van de schadelijke psychologische moeilijkheden waarmee bepaalde groepen mensen (bijvoorbeeld mensen met depressie, schizofrenie of de ziekte van Parkinson, bij wie het beloningssysteem doorgaans is aangetast) kunnen worden geconfronteerd, onderzoeken onderzoekers de mechanismen van het beloningssysteem en hoe het beslissingen neemt over het al dan niet ondernemen van bepaalde acties.

Mind the Graph Sjabloon
Mind the Graph Sjabloon

Het decoderen van motivatie: Wat onderzoekers ontdekten

Elke dag wegen we de voordelen en de kosten van een actie af en bepalen we of we al dan niet handelen. Voordelen (beloningen) vergroten de kans op een succesvol resultaat, terwijl de kosten om dat resultaat te bereiken (risico, vertraging en hard werken) leiden tot minder beloningen.

Dopamine (DA) is een belangrijke component van motivatie, die gedrag beïnvloedt op basis van de verwachte beloningen of kosten van een actie.

Positieve augmentatie van fasevuur door DA-neuronen in de middenhersenen is gecorreleerd met potentiële beloningen, en contraproductieve augmentatie is gecorreleerd met risico's.

De effecten van DA in de hersenen worden doorgegeven door DA-receptoren, die de DA-moleculen opzoeken en binden, en zo de signalen door het hele zenuwstelsel verspreiden. Aangezien de eigenschappen van elke receptor echter verschillen, was het van essentieel belang de relatieve invloed van elke receptor op de DA-signaleringsroute te begrijpen.

Om motivatie te begrijpen, gebruikten onderzoekers makaakapen om twee soorten DA-receptoren te bestuderen: D1-receptoren (D1R) en D2-receptoren (D2R) - die beide een rol spelen bij beloningsmotivatie.

Mind the Graph Sjabloon
Mind the Graph Sjabloon

De wetenschappers gebruikten een systematische aanpak om de D1R- en DA-receptoren in deze apen te moduleren door ze te injecteren met een molecuul dat de DA-respons van de apen onderdrukte.

Via positronemissietomografie werd bepaald hoeveel receptoren in de hersenen van de dieren waren gebonden of geblokkeerd. Daarna kregen de apen taken om af te maken in ruil voor een beloning. Daarbij werd bepaald of ze de taken wel of niet aannamen en of ze snel reageerden op de signalen. 

Voor een diepgaand begrip van de rol van DA bij motivatie is het van cruciaal belang de DA-patronen tijdens de baten- en kostenfase te volgen, evenals metingen van het effect van DA op DA-receptoren.

De besluitvorming en motivatie van een persoon worden beïnvloed door de ruil tussen beloning en kosten voor het verkrijgen van de beloning. 

Algemeen wordt aangenomen dat mensen en dieren de voorkeur geven aan onmiddellijke, relatief kleine beloningen boven grotere beloningen die enige tijd op zich laten wachten.

Het is door de overdracht van DA via de D1R en de D2R dat op kosten gebaseerde motivatie verschillend wordt aangestuurd, afhankelijk van de beschikbare beloning en de gemaakte kosten (inspanningen) voor een bepaalde taak. Maar werklastcompensatie daarentegen hield vooral verband met de manipulatie van de D2R, aangezien de beloningen werden afgestemd op de vereiste inspanning.

Twee dopamine receptor subtypes, waarvan ze ontdekten dat ze een complementaire rol spelen, kunnen helpen bij het bepalen van de pathofysiologie van psychiatrische stoornissen door te letten op hun interacties. 

Onderzoek zoals dat van hen biedt de mogelijkheid om de motivatie van veel mensen te verhogen door hun interne beloningssysteem te manipuleren.

Zie voor meer informatie de onderstaande referentie.

Hori, Yukiko, et al. "D1-and D2-like receptors differentially mediate the effects of dopaminergic transmission on cost/benefit evaluation and motivation in monkeys." bioRxiv (2021): 2020-11. DOI: http://dx.doi.org/10.1371/journal.pbio.3

logo aanmelden

Abonneer u op onze nieuwsbrief

Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.

- Exclusieve gids
- Ontwerp tips
- Wetenschappelijk nieuws en trends
- Handleidingen en sjablonen