Schildpadden en plastic
Uit een studie blijkt dat plasticvervuiling jonge zeeschildpadden in de tijd gevangen houdt.
Jonge zeeschildpadden verlaten de stranden om zich na het uitkomen op de oceaanbodem te verheffen. Bovendien hebben deze stromingen in de loop der tijd een toenemende hoeveelheid plastic verzameld, dat veel schildpadden inslikken als ze zich in de buurt van de kust voeden.
Van babyschildpadden, vooral die welke pas uit het ei komen en op de oceaanbodem leven, wordt gedacht dat zij het meest gevoelig zijn voor plasticvervuiling. Door hun afgelegen ligging hebben ze echter beperkte toegang en beoordelingen.
In een studie geleid door Exeter UniversityOnderzoekers ontdekten plastic in zee in schildpadden die uit het ei kwamen aan de oostkust (Stille Oceaan) en de westkust (Indische Oceaan) van Australië.
Zouden schildpadden in een evolutionaire val kunnen lopen?
Mariene systemen worden al jaren aangetast door plastic afval, en er is een poging gedaan om te schatten hoe de interactie is met meer dan 700 soorten.
Inname van plastic, verstrikking ermee en aantasting van het ecosysteem zijn allemaal bedreigingen van plastic. Het besef groeit dat zeeschildpadden plastic eten, maar er zijn geen gegevens gevonden die de gevolgen van plasticopname op populatieniveau aantonen.
Open water biedt een perfecte omgeving voor schildpadden om zich te ontwikkelen, aangezien roofdieren minimaal zijn. Jonge zeeschildpadden hebben geen uitgesproken dieet; ze eten alles en bijna alles, ook plastic.
Zeeschildpadden kunnen vanwege hun habitat en gedrag tijdens bepaalde fasen van hun levenscyclus extra kwetsbaar zijn voor milieuverontreinigende stoffen.
Met uitzondering van de platrugschildpadden leven de post-broedschildpadden meestal in oceanische zones. Tijdens de fase na het uitkomen van het ei zijn platrugschildpadden aangewezen op de kustwateren. Slechts in zeldzame gevallen duiken ze dieper de oceaan in als ze zich voeden in de buurt van hoogwaterlijnen, oceaanoevers of ruggen die in de buurt van de kustlijn komen. Vaak is epipelagische voeding kenmerkend voor hen.
Er is aangetoond dat niet-voedzame items kunnen leiden tot een verdunning van de voeding, een verlaging van het energieniveau in het lichaam, en bij sommige soorten tot beschadiging van het maagdarmkanaal, de cloaca en de blaas.
Resultaten van de studie
Er is een studie verricht naar jonge zeeschildpadden (zowel jongen als schildpadden die de grootte van 50 cm hebben bereikt) die in Australische wateren zijn aangespoeld of het jaar daarop door vissers zijn gevangen.
Er waren 121 zeeschildpadden in de studie, waarvan vijf soorten werden onderzocht: de groene schildpad, de onechte karetschildpad, de olijfschildpad en de platrug.
Aan de kust van de Stille Oceaan bevatten de onechte karetschildpadden, de groene schildpadden, de platruggen en de olijfschildpadden veel meer plastic: respectievelijk 86%, 83%, 80% en 29%.
Er zat plastic in 28% van de platrugschildpadden, 21% van de onechte karetschildpadden en 9% van de groene schildpadden aan de kust van de Indische Oceaan. Er werden zeven karetschildpadden gevonden aan beide kusten, dus de steekproefomvang was minimaal.
Bij karetschildpadden van beide kusten werd geen plastic aangetroffen. De schildpadden in de Stille Oceaan waren meestal gevuld met fragmenten hard plastic, waarschijnlijk afkomstig van een grote verscheidenheid aan door de mens gemaakte voorwerpen, in tegenstelling tot het plastic in de Indische Oceaan, dat voornamelijk bestond uit vezels van visnetten of touwen.
Beide oceanen bevatten hoge concentraties polyethyleen, nylon polypropyleen dat door schildpadden wordt ingeslikt.
De bron van de gevonden fragmenten kan niet worden vastgesteld, aangezien deze polymeren op grote schaal in plastic producten worden gebruikt.
Een belangrijke bron van mariene verontreiniging in de buurt van het water is afkomstig van afgedankt, ontmanteld en anderszins weggegooid vistuig (ALDFG), dat meestal bestaat uit plastic vezels. De grootte van de deeltjes varieerde met de grootte van de schildpadden, meestal tussen 5 en 10 mm.
De onderzoekers hopen in de volgende fase van hun onderzoek na te gaan hoe de inname van plastic de gezondheid en overleving van de schildpadden beïnvloedt. Daartoe zullen onderzoekers en dierenartsen over de hele wereld nauw moeten samenwerken.
Als extraatje is het ook belangrijk dat we stoppen met het dumpen van afval in de wateren, waardoor de schildpadden niet alleen verstrikt raken, maar op lange termijn hun genetische samenstelling aantasten.
Indien u meer details over hun onderzoek wenst, kunt u de onderstaande referentie raadplegen.
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
