Het is altijd een feest als we het geweldige werk van onze gebruikers zien. Ik schreef al over het onderzoek van Dr. Alessandra Martini, Dr. Stefania Forner en hun collega's. Zij zijn postdoctorale onderzoekers aan de Universiteit van Californië en letten op de grafiekgebruikers. Een paar maanden geleden liet ik de infografieën Dr. Stefania Forner maakte voor het overzichtsartikel gepubliceerd in Trends in Neurosciences getiteld Synaptic impairment in Alzheimer's Disease: Een ontregelde symfonie.
Vandaag wil ik het hebben over hun nieuwe overzichtsartikel getiteld Verleden naar toekomst: wat diermodellen ons hebben geleerd over de ziekte van Alzheimer.
De ziekte van Alzheimer (AD) is een neurodegeneratieve aandoening die cognitieve stoornissen en geheugenverlies veroorzaakt. Inzicht in het ziektemechanisme is belangrijk om de levenskwaliteit van patiënten te verbeteren en een effectieve behandeling te vinden. Ondanks immense inspanningen binnen de academische wereld en de farmaceutische industrie zijn er nog steeds geen effectieve behandelingen beschikbaar. AD is de zesde doodsoorzaak in de VS en treft wereldwijd 35 miljoen mensen.
Infografieken over de ziekte van Alzheimer
De meerderheid van de AD-patiënten zijn ouderen die vaak lijden aan verschillende comorbiditeiten. Diabetes, osteoporose, nierziekten, obesitas, hypertensie en hyperchole-terolemie/dyslipidemie, beroerte en epilepsie zijn de belangrijkste comorbiditeiten die van invloed zijn op het ontstaan en de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer.
Ondanks intensieve onderzoeksinspanningen in de afgelopen decennia blijven de mechanismen die ten grondslag liggen aan de etiologie van sporadische AD (sAD), de meest voorkomende vorm van de ziekte, onbekend. Dit is, althans gedeeltelijk, te wijten aan het feit dat de meerderheid van de sAD-patiënten oudere personen zijn die vaak lijden aan diverse comorbiditeiten (bv. beroerte, stress, diabetes, aanvallen, osteoporose en nierziekten).
De volgende infographic toont de vorming en mechanismen van synaptische toxiciteit van tau en beta-amyloïde oligomeren.
Bij tauopathieën is er een vermindering van het aantal dendritische stekels. Tau komt niet in de kern van het neuron, wat resulteert in DNA-schade. Er is een vermindering van het aantal mitochondriën en ook van het aantal presynaptische blaasjes, wat leidt tot synaptisch verlies. Dit verlies is ook te wijten aan het binnendringen van tau in dendrieten en postsynaptische gebieden. Tau aggregeert ook extracellulair, waardoor het door andere neuronen kan worden opgevangen.
Ze maakte ook een infographic over de ontstekingsmechanismen die verband houden met de ziekte van Alzheimer.
Wij zijn de laatste jaren vooral geïnteresseerd in de manier waarop ontstekingen de pathologie van beta-amyloïde en tau beïnvloeden. Ouderen zijn gevoelig voor virale en bacteriële infecties, en deze microbiële agentia zouden de bestaande ontstekingstoestand in de hersenen kunnen verergeren, waardoor de cognitieve achteruitgang wordt versneld.
Felicitaties Dr. Stefania Forner voor uw geweldige werk!
Als u een wetenschapper bent en mooie figuren voor uw paper wilt maken, kunt u nu een mind the graph gebruiker worden.
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.