Χελώνες και πλαστικό
Μια μελέτη δείχνει ότι η πλαστική ρύπανση παγιδεύει τις νεαρές θαλάσσιες χελώνες με την πάροδο του χρόνου.
Οι νεαρές θαλάσσιες χελώνες εγκαταλείπουν τις παραλίες για να ανατραφούν στον πυθμένα του ωκεανού μετά την εκκόλαψη. Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα ρεύματα έχουν συσσωρεύσει όλο και μεγαλύτερη ποσότητα πλαστικού, το οποίο πολλές χελώνες καταπίνουν καθώς τρέφονται κοντά στην ακτή.
Τα χελωνάκια, ιδίως τα νεοεκκολαπτόμενα και αυτά που ζουν στον πυθμένα του ωκεανού, θεωρούνται πιο ευαίσθητα στη ρύπανση από τα πλαστικά. Παρ' όλα αυτά, αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση και αξιολογήσεις λόγω της απομακρυσμένης θέσης τους.
Σε μια μελέτη με επικεφαλής τον Πανεπιστήμιο του Έξετερ, οι ερευνητές εντόπισαν θαλάσσιο πλαστικό μέσα σε εκκολαπτόμενες χελώνες στις ανατολικές (Ειρηνικός) και δυτικές (Ινδικός Ωκεανός) ακτές της Αυστραλίας.
Θα μπορούσαν οι χελώνες να πέσουν σε μια εξελικτική παγίδα;
Τα θαλάσσια συστήματα επηρεάζονται από τα πλαστικά απορρίμματα εδώ και χρόνια και έχει γίνει προσπάθεια να εκτιμηθεί ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν με περισσότερα από 700 είδη.
Η κατάποση των πλαστικών, η εμπλοκή με αυτά και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων αποτελούν απειλές για τα πλαστικά. Υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι οι θαλάσσιες χελώνες καταναλώνουν πλαστικό, αλλά δεν έχουν βρεθεί δεδομένα που να αποδεικνύουν τις επιπτώσεις της κατάποσης πλαστικού σε επίπεδο πληθυσμού.
Τα ανοιχτά νερά παρέχουν ένα τέλειο περιβάλλον για την ανάπτυξη των χελωνών, καθώς οι θηρευτές είναι ελάχιστοι, γεγονός που καθιστά το περιβάλλον αυτό ιδανικό για την ανάπτυξή τους. Δεν υπάρχει ξεχωριστή διατροφή για τις νεαρές θαλάσσιες χελώνες- καταναλώνουν οτιδήποτε και σχεδόν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού.
Οι θαλάσσιες χελώνες μπορεί να έχουν αυξημένη ευπάθεια σε περιβαλλοντικούς ρύπους λόγω του ενδιαιτήματός τους και της συμπεριφοράς τους κατά τη διάρκεια ορισμένων φάσεων του κύκλου ζωής τους.
Εκτός από τις πλατύστροφες χελώνες, οι χελώνες μετά την εκκόλαψη ζουν συνήθως σε ωκεάνιες ζώνες, όπου συνήθως βρίσκονται σε μικρούς αριθμούς σε εκτάσεις ξηράς. Κατά τη διάρκεια της φάσης μετά την εκκόλαψη, οι χελώνες πλατύφυλλης βασίζονται στα παράκτια ύδατα. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις θα βυθιστεί βαθύτερα στον ωκεανό, εάν τρέφεται κοντά σε γραμμές υψηλής παλίρροιας, ωκεάνιες όχθες ή κορυφογραμμές που πλησιάζουν την ακτογραμμή. Συχνά, η επιπελαγική διατροφή είναι χαρακτηριστικό τους.
Έχει αποδειχθεί ότι τα μη θρεπτικά στοιχεία μπορούν να οδηγήσουν σε αραίωση της δίαιτας, μειώνοντας τα επίπεδα ενέργειας στο σώμα τους, καθώς και να προκαλέσουν βλάβες στο γαστρεντερικό κανάλι, την κλοάκα και την ουροδόχο κύστη σε ορισμένα είδη.
Αποτελέσματα μελέτης
Πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε νεαρά θαλάσσια χελωνάκια (τόσο νεαρά χελωνάκια όσο και εκείνα που έχουν φτάσει σε μέγεθος καβουκιού 50 εκατοστών) που ξεβράστηκαν σε αυστραλιανά νερά ή πιάστηκαν από ψαράδες το επόμενο έτος.
Στη μελέτη συμμετείχαν 121 θαλάσσιες χελώνες, από τις οποίες εξετάστηκαν πέντε είδη: η πράσινη χελώνα, η καρέτα-καρέτα, η καρέτα-καρέτα, η ελιά και η πλατύχωρη χελώνα.
Στις ακτές του Ειρηνικού, οι καρέτα-καρέτα, οι πράσινες χελώνες, οι πλατύστροφες και οι ελιόχερες περιείχαν πλαστικά σε πολύ υψηλότερους αριθμούς: 86%, 83%, 80% και 29% αντίστοιχα.
Υπήρχε πλαστικό σε 28% χελωνών πλατύπαλης, 21% χελωνών καρέτα-καρέτα και 9% πράσινων χελωνών στις ακτές του Ινδικού Ωκεανού. Επτά χελώνες καρέτα-καρέτα βρέθηκαν και στις δύο ακτές, οπότε το μέγεθος του δείγματος ήταν ελάχιστο.
Πλαστικό δεν βρέθηκε σε καμία χελώνα καρέτα-καρέτα που βρέθηκε σε καμία από τις δύο ακτές. Οι χελώνες του Ειρηνικού ήταν συνήθως παραγεμισμένες με κομμάτια σκληρού πλαστικού, πιθανότατα από μια μεγάλη ποικιλία ανθρωπογενών αντικειμένων, σε αντίθεση με τα πλαστικά του Ινδικού Ωκεανού, τα οποία ήταν κυρίως ίνες από δίχτυα ή σχοινιά αλιείας.
Και οι δύο ωκεανοί περιείχαν υψηλές συγκεντρώσεις πολυαιθυλενίου, νάιλον πολυπροπυλενίου που καταπίνουν οι χελώνες.
Δεν υπάρχει τρόπος να εντοπιστεί η πηγή των θραυσμάτων που βρέθηκαν, δεδομένου ότι αυτά τα πολυμερή χρησιμοποιούνται ευρέως σε πλαστικά προϊόντα.
Μια σημαντική πηγή θαλάσσιων ρύπων κοντά στο νερό προέρχεται από τα απορριπτόμενα, αποσυναρμολογημένα και αλλιώς πεταμένα αλιευτικά εργαλεία, τα οποία συνήθως αποτελούνται από πλαστικές ίνες. Το μέγεθος των σωματιδίων ποικίλλει μαζί με το μέγεθος της χελώνας, συνήθως μεταξύ 5 mm και 10 mm.
Οι ερευνητές ελπίζουν να εξετάσουν πώς η κατάποση πλαστικού επηρεάζει την υγεία και την επιβίωση των χελωνών στο επόμενο στάδιο της έρευνάς τους. Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές και οι κτηνίατροι σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να συνεργαστούν στενά.
Ως πλεονέκτημα, είναι επίσης σημαντικό για εμάς να σταματήσουμε να ρίχνουμε απόβλητα στα υδάτινα σώματα, τα οποία όχι μόνο παγιδεύουν τις χελώνες, αλλά μακροπρόθεσμα θα επιδράσουν στη γενετική τους σύνθεση.
Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την έρευνά τους, ανατρέξτε στην παρακάτω αναφορά.
Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο
Αποκλειστικό περιεχόμενο υψηλής ποιότητας σχετικά με την αποτελεσματική οπτική
επικοινωνία στην επιστήμη.
Greek 
English 
Chinese 
Czech 
Dutch 
French 
German 
Italian 
Indonesian 
Japanese 
Korean 
Polish 
Portuguese 
Russian 
Spanish 
Turkish 
Ukrainian 
Swedish 
Romanian 
Bulgarian 
Finnish 
Hungarian 
Norwegian 
Danish 
Estonian 
Slovenian 
Lithuanian 
Latvian 
Slovak