Dionaea muscipula, in de volksmond Venus Vliegenval genoemd, is een vleesetende plant die zijn prooi in de val lokt door middel van gewijzigde bladeren. Het actiemechanisme omvat de snelle beweging van het blad wanneer de kleine prooi ermee in contact komt. Het sluit zich onmiddellijk voor een later verteringsproces. Het blad van de venusvliegenval bestaat uit aanraakgevoelige haren of trekkersharen die helpen bij het signaleren van de vangst door middel van natrium-geactiveerde actiepotentialen.
De actiepotentiaal is een middel voor celsignalering dat plaatsvindt wanneer de positief geladen ionen de cellen binnendringen waardoor een elektrische omgeving in het celmembraan snel verandert om de drempelwaarde te bereiken. Dit stuurt op zijn beurt elektrische signalen naar de andere cel voor een actieve reactie.
Het signaal is zo snel dat het de prooi binnen enkele seconden in de val lokt.
De prooi wordt verteerd door enzymen die vrijkomen uit klieren op het blad. De benodigde voedingsstoffen worden door de plant opgenomen om de actie voort te zetten.
De reden, observatie en experimenteren:
Net als de menselijke hersenen die verantwoordelijk zijn voor spanningsveranderingen in bepaalde gebieden die naar voren komen als elektrische activiteit in de vorm van actiepotentialen die door zenuwcellen reizen. Deze activiteiten kunnen worden geschat met behulp van technieken als magneto-encefalografie, elektro-encefalografie en magnetische resonantiebeeldvorming om mogelijke stoornissen te analyseren en de diagnose ervan te stellen.
Een groep interdisciplinaire onderzoekers toonde de unieke magnetische activiteit van de venusvliegenval in samenhang met zijn elektrische signalen op een vergelijkbare manier als de mens.
Het Venus vliegenvanger mechanisme is ook gebaseerd op de actiepotentiaal die resulteert in elektrische signalen in het systeem.
De actiepotentiaal van de Venus Flytrap kan worden opgewekt door warmte, koude, watergehalte en andere mechanische of omgevingsfactoren. De onderzoekers gebruikten warmte om de actiepotentiaal op te wekken, omdat zij merkten dat de temperatuur de amplitude van de actiepotentiaal beïnvloedde.
Zij gebruikten atomaire magnetometers om het biomagnetisme in verband met elektrische activiteit te meten. De gebruikte sensoren waren glazen cellen die gevuld waren met dampen van alkali-atomen die reageerden op de veranderingen in de biomagnetische activiteit.
De magnetometers vereisen een magnetisch afgeschermde omgeving om de meting uit te voeren. Dit is een voorzorgsmaatregel om alleen de magnetische activiteit van de meercellige plant te meten. Dit instrument is zeer doeltreffend en heeft de voorkeur boven supergeleidende magnetometers met kwantuminterface-apparaten (SQID), aangezien deze geminiaturiseerd kunnen worden voor een optimale ruimtelijke resolutie voor het meten van de gegevens.
Het door de onderzoekers geregistreerde magnetische signaal van de Venus vliegenvanger was ongeveer de amplitude van 0,5 picotesla, wat veel zwakker is dan het magnetische veld van de aarde.
Dit zou het nut van de biomagnetische activiteit kunnen aantonen, die zou kunnen helpen bij de niet-invasieve techniek voor het opsporen van stress.
Gewasverbetering is het uiteindelijke doel om de gevolgen van omgevingsfactoren zoals temperatuursveranderingen, chemische werking, en ook de aanval van planteneters of insecten te verhelpen door de elektromagnetische terugkoppeling te detecteren. Hulde aan het team voor de ontdekking van de moleculaire basis van biomagnetisme in planten.
Voor meer informatie over hun onderzoek, zie de onderstaande referentie, en om meer te lezen over de actiepotentiaal klik hier.
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
Dutch 
English 
Chinese 
Czech 
French 
German 
Italian 
Indonesian 
Japanese 
Korean 
Polish 
Portuguese 
Russian 
Spanish 
Turkish 
Ukrainian 
Swedish 
Romanian 
Bulgarian 
Finnish 
Greek 
Hungarian 
Norwegian 
Danish 
Estonian 
Slovenian 
Lithuanian 
Latvian 
Slovak