Als al het werk gedaan is en een paar honderd keer bekeken, komt het langverwachte moment: tijd om je wetenschappelijke paper in te dienen!
Het is een lange bekende weg. Maar de kans dat je werkstuk bij de eerste poging wordt geaccepteerd is klein, dus bereid je voor op de volgende stappen:
Laten we het begin van de weg eens nader bekijken en begrijpen waarom je paper kan worden afgewezen.
Spoiler alert: het heeft er alles mee te maken dat tijdschriftredacteuren je niet mogen.
Tijdschriftredacteuren ontvangen elke dag honderden wetenschappelijke artikelen. De meeste papers zullen nooit door de fase van indiening komen omdat ze een andere reikwijdte van het tijdschrift. Dit is de eerste reden waarom je paper kan worden afgewezen.
De volgende op de lijst is begeleidende brief, titel en samenvatting. Deze drie dingen zijn de eerste interactie van een lezer met uw werk. Gebruik ze verstandig en verkoop uw bevindingen! Als u zich niet goed genoeg uitdrukt, of op een manier die de redacteur overtuigt dat uw werkstuk goed genoeg is om te worden gepubliceerd, is de kans groot dat het wordt afgewezen.
Na deze basis triage, zullen tijdschrift redacteuren zichzelf deze cruciale vragen stellen: Is dit werk interessant? Is het relevant? Hebben we er al niet te veel van gezien?
Dit is wanneer je paper misschien niet door de referees komt. Je kunt een goed datagedreven onderzoek hebben, maar als het saai en versleten is, zal het tijdschrift er geen ruimte voor hebben.
Hoe weet je dan zeker dat je werk bij de scheidsrechters komt? Door ervoor te zorgen dat de redacteur je niet mag.
Allereerst: tijdschriftredacteuren zijn ook mensen. Ze hebben emoties, goede en slechte dagen. Dat betekent niet dat ze niet professioneel zijn of dat ze slecht werk leveren. Het betekent dat ze net zo geneigd zijn moe of gestrest te zijn als u en ik. Kortom, het zijn mensen.
Wat heeft het te maken met het geaccepteerd krijgen van je artikel? Nou, alles.
Uit een enorme stapel wetenschappelijke artikelen moeten tijdschriftredacteuren uitzoeken welke de moeite van het publiceren waard zijn; welke zullen de lezers boeien en een verschil maken voor toekomstig onderzoek. Het is jouw taak om indruk op hen te maken. U wilt hen een goed gevoel geven om 's morgens op te staan en aan het werk te gaan. En dat doet u door het lezen van uw wetenschappelijk artikel gemakkelijk en plezierig te maken.
Tijdschriftredacteuren hebben geen tijd om elk wetenschappelijk artikel dat zij ontvangen te lezen. Om te beslissen of een artikel al dan niet doorgaat, zoeken zij dus naar eenvoudige informatiebronnen. Dat betekent dat ze controleren tabellen en figuren.
Als je geen goede tabellen en figuren hebt, wordt je paper ondoorgrondelijk. Tijdschriftredacteuren zullen niet goed begrijpen waar je het over hebt en kunnen het verkeerd beoordelen tot afwijzing. Iets proberen te begrijpen en het niet kunnen is erg stressvol. Je maakt niemands leven gemakkelijker en zorgt er waarschijnlijk voor dat ze tijd besteden die ze niet hebben om jouw werk door te nemen. Zo zorg je ervoor dat iemand je niet leuk vindt.
Na een lange werkdag kijken tijdschriftredacteuren niet op van slecht gepresenteerde papers. Het is jouw taak om functionele en aantrekkelijke figuren te maken. Zo val je op en vertel je tegelijkertijd waarom jouw onderzoek zo cool is.
Als je wat extra hulp bij het maken van coole tabellen en figurenkijk dan wat Mind The Graph je te bieden heeft!
En als je niet geloofde wat ik zei, kijk dan naar deze redacteur die precies hetzelfde zegt:
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
Dutch 
English 
Chinese 
Czech 
French 
German 
Italian 
Indonesian 
Japanese 
Korean 
Polish 
Portuguese 
Russian 
Spanish 
Turkish 
Ukrainian 
Swedish 
Romanian 
Bulgarian 
Finnish 
Greek 
Hungarian 
Norwegian 
Danish 
Estonian 
Slovenian 
Lithuanian 
Latvian 
Slovak