Wetenschap is een essentieel aspect geworden van de moderne samenleving, waardoor we een betere kennis krijgen van de wereld om ons heen en nieuwe technologie kunnen ontwikkelen om ingewikkelde problemen aan te pakken. De beoefening van wetenschap is echter niet zo eenvoudig als het lijkt. Wetenschap is gebaseerd op specifieke aannames, ideeën en procedures die worden beïnvloed door een breder filosofisch kader dat bekend staat als de wetenschapsfilosofie.
Wetenschapsfilosofie houdt zich bezig met de grondslagen, methoden en implicaties van wetenschap. Het is een discipline van de filosofie die onderwerpen onderzoekt als wat wetenschap is, hoe wetenschap werkt, wat wetenschappelijke kennis onderscheidt van andere soorten kennis en wat de grenzen van wetenschappelijk onderzoek zijn.
Aan het eind van dit artikel zul je een beter begrip hebben van de wetenschapsfilosofie en haar rol in het vormen van onze kijk op de natuurlijke wereld.
Wat is de filosofie van de wetenschap?
Wetenschapsfilosofie is een discipline van de filosofie die zich bezighoudt met het begrijpen van de aard, methoden en gevolgen van wetenschap. Het onderzoekt het verband tussen wetenschappelijke ideeën, modellen en gegevens, evenals de onderliggende aannames en opvattingen die wetenschappelijke activiteit sturen.
De filosofie van de wetenschap onderzoekt fundamentele vragen over de aard van wetenschappelijke kennis door vragen te stellen als:
- Wat is wetenschap precies, en waarin verschilt zij van andere soorten kennis?
- Wat zijn de voorwaarden voor wetenschappelijke kennis, en hoe worden wetenschappelijke beweringen gerechtvaardigd?
- Waarom blijven wetenschappers vertrouwen op modellen en concepten waarvan ze weten dat ze op zijn minst gedeeltelijk onjuist zijn? Newton's natuurkunde bijvoorbeeld.
- Wat zijn de grenzen van wetenschappelijk onderzoek en hoe gebruiken we empirische gegevens om wetenschappelijke hypotheses te verifiëren?
- Hoe beïnvloeden sociale, politieke en historische aspecten wetenschappelijk onderzoek en hoe bepalen deze elementen de ontwikkeling van wetenschappelijke kennis?
- Wat is natuurrecht precies? Zijn er niet-fysieke disciplines zoals biologie en psychologie?
De wetenschapsfilosofie steunt op verschillende filosofische tradities om deze problemen te beantwoorden, waaronder epistemologie, empirisme, ethiekonder andere. Zij neemt ook deel aan de wetenschappelijke praktijk en werkt vaak samen met wetenschappers om ideeën en methodologieën te creëren en te verbeteren.
Het verband tussen theorie en bewijs is een belangrijk onderwerp in de wetenschapsfilosofie. Wetenschappelijke theorieën en modellen proberen waarneembare gebeurtenissen te verklaren, maar hun uiteindelijke waarde wordt bepaald door hun vermogen om accurate voorspellingen te doen en empirische testen te weerstaan. Wetenschapsfilosofie onderzoekt hoe hypothesen worden ontwikkeld, getest en geëvalueerd op waarheid of onwaarheid op basis van empirisch bewijs.
Het belang van sociale en historische aspecten in wetenschappelijke studies is een ander prominent onderwerp van onderzoek in de wetenschapsfilosofie. Naast pure wetenschappelijke feiten worden wetenschappers beïnvloed door culturele vooroordelen, sociale conventies en historische omstandigheden. Wetenschapsfilosofie analyseert hoe deze elementen wetenschappelijk onderzoek beïnvloeden en hoe ze het genereren en accepteren van wetenschappelijke kennis kunnen beïnvloeden.
Definitie van wetenschap en niet-wetenschap
Het afbakeningsprobleem, dat verwijst naar de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke overtuigingen, technieken en praktijken, is een reeds lang bestaand dilemma in de wetenschapsfilosofie. Dit probleem ontstaat omdat er geen algemeen erkende reeks criteria bestaat om een theorie of praktijk als wetenschappelijk of niet-wetenschappelijk aan te merken.
Karl Popper, een bekend wetenschapsfilosoof, noemde het afbakeningsprobleem een van de belangrijkste kwesties in de wetenschapsfilosofie. Popper stelde dat wetenschappelijke ideeën moeten voldoen aan de criteria van falsifieerbaarheid; falsifieerbaarheid is een deductieve norm voor de evaluatie van wetenschappelijke theorieën en hypothesen; een theorie of hypothese is falsifieerbaar (of weerlegbaar) als zij logisch kan worden weerlegd door een empirische test. Deze norm is belangrijk omdat wetenschappelijke hypothesen hierdoor rigoureus kunnen worden getest en geëvalueerd, en wetenschappers hun theorieën in de loop van de tijd kunnen ontwikkelen en verbeteren.
Niet alle theorieën voldoen echter aan de criteria voor falsifieerbaarheid. Sommige theorieën berusten bijvoorbeeld op ontestbare aannames of onwaarneembare gebeurtenissen, waardoor empirische toetsing moeilijk of onmogelijk is. Deze overtuigingen worden geclassificeerd als pseudowetenschappelijk, omdat ze beweren wetenschappelijk te zijn, maar de strengheid en empirische onderbouwing van echte wetenschappelijke theorieën missen.
Psychoanalyse, scheppingswetenschap en historisch materialisme zijn slechts enkele voorbeelden van theorieën die onderwerp zijn geweest van wetenschappelijke controverse:
- Psychoanalyse, het werk van Sigmund Freud, is aangevochten vanwege de nadruk op subjectieve interpretaties en ontestbare beweringen over de menselijke geest.
- De wetenschappelijke gemeenschap heeft de scheppingswetenschap, die stelt dat het universum is geschapen door een goddelijk wezen, verworpen vanwege het gebrek aan feitelijk bewijs en de gehechtheid aan religieuze dogma's.
- Het historisch materialisme, een marxistische theorie van de geschiedenis, is bekritiseerd vanwege zijn deterministische en reductionistische benadering van de processen in de samenleving en de economie.
In het algemeen blijft het afbakeningsprobleem in de wetenschapsfilosofie een betwist onderwerp, waarbij verschillende onderzoekers verschillende criteria en technieken naar voren brengen om onderscheid te maken tussen wetenschap en niet-wetenschap. Het belang van deze kwestie kan echter niet worden overschat, omdat het belangrijke gevolgen heeft voor de geldigheid en betrouwbaarheid van wetenschappelijke kennis en de rol van wetenschap in de maatschappij.
De takken van wetenschapsfilosofie
Wetenschapsfilosofie is een uitgebreid vakgebied dat een reeks subdisciplines en methoden omvat. Nu het artikel de basisvraag "Wat is wetenschapsfilosofie?" heeft behandeld, is het tijd om de takken te doorlopen:
Epistemologie
Epistemologie is een discipline van de filosofie die de aard van kennis en de manier waarop deze wordt verkregen bestudeert. Epistemologie houdt zich bezig met vragen over de aard van wetenschappelijke kennis, de technieken die worden gebruikt om deze te verkrijgen, en de normen die worden gebruikt om wetenschappelijke beweringen te beoordelen.
Empirisme
Dit is een filosofische benadering die de nadruk legt op het belang van empirisch bewijs bij de ontwikkeling van kennis. Empirisme houdt zich bezig met het belang van observatie en experimenten in wetenschappelijk onderzoek, en met de mate waarin wetenschappelijke hypothesen gerechtvaardigd kunnen worden op basis van empirisch bewijs.
Ethiek
Dit type filosofie behandelt de problemen in verband met goed en kwaad, goed en slecht, de morele idealen die het menselijk handelen sturen, in feite de ethische implicaties van wetenschappelijk onderzoek en de maatschappelijke plichten van wetenschappers.
Inductie
Het proces van redeneren vanuit specifieke waarnemingen naar bredere conclusies staat bekend als inductie, wat het probleem is van het rechtvaardigen van de gevolgtrekking vanuit specifieke waarnemingen naar universele regels of hypothesen. Inductief redeneren is een cruciaal aspect van wetenschappelijk onderzoek, maar staat ook open voor kritiek en debat.
Je merkt dat wanneer je een appel laat vallen, deze op de grond valt. Op basis van deze observatie afleiden dat wanneer appels vallen, ze allemaal op de grond vallen.
Aftrek
Deductie lijkt sterk op inductief redeneren, hoewel het vaak als rigoureuzer wordt gezien dan inductief redeneren. De deductie wordt gebruikt om wetenschappelijke ideeën op de proef te stellen door er specifieke voorspellingen of hypothesen op te baseren.
Je gelooft dat alle levende wezens zuurstof nodig hebben om te overleven. Je aftrek dat het verwijderen van zuurstof uit een omgeving met levende wezens hen doet sterven.
Parsimonie/Occam's scheermes
Het principe van parsimonie is de voorkeur voor de eenvoudigste verklaring die een verschijnsel kan verklaren. Het scheermes van Occam is een specifieke verklaring van dit concept, toegeschreven aan de middeleeuwse filosoof William van Ockham, die stelt dat er niet meer veronderstellingen mogen worden gemaakt dan nodig is.
Paradigmaverschuivingen en wetenschappelijke revoluties
Thomas Kuhn stelde de concepten van paradigmaverschuivingen en wetenschappelijke revoluties voor in zijn boek "The Structure of Scientific Revolutions". Kuhn stelde voor dat wetenschappelijke ontwikkeling in twee fasen plaatsvindt: normale wetenschap, waarin wetenschappers binnen een bepaald theoretisch kader of paradigma werken, en wetenschappelijke revolutie, waarin een nieuw paradigma ontstaat om het vorige te vervangen. Paradigmaverschuivingen en wetenschappelijke revoluties brengen veranderingen met zich mee in de kernaannames, concepten en methodologieën van een wetenschappelijke discipline.
Filosofie van bijzondere wetenschappen
Hier is een overzicht van de filosofie met betrekking tot bepaalde wetenschappen:
Biologie filosofie
Dit gebied van de wetenschapsfilosofie onderzoekt de aard van het leven en levende systemen, alsmede biologische methoden en concepten. Ook ethische en maatschappelijke bezwaren in verband met biologisch onderzoek komen aan bod, evenals de relatie tussen biologie en andere disciplines zoals scheikunde en natuurkunde.
Filosofie van de geneeskunde
Filosofie van de geneeskunde is een deelgebied van de wetenschapsfilosofie dat de theoretische en conceptuele onderbouwing van medische kennis en praktijk onderzoekt. Het onderzoekt de aard van gezondheid en ziekten, medische doelen, de ethische en sociale gevolgen van de medische praktijk en medische onderzoeksmethoden en concepten.
Psychologie filosofie
Dit vakgebied van de wetenschapsfilosofie houdt zich bezig met de filosofische grondslagen van de psychologie, zoals de aard van de geest, het bewustzijn en de waarneming. Het onderzoekt ook het verband tussen psychologie en andere disciplines, zoals neurowetenschappen en cognitieve wetenschappen, en ethische en maatschappelijke bezwaren tegen psychologisch onderzoek.
Natuurkunde filosofie
Dit gebied van de wetenschappelijke filosofie houdt zich bezig met de grondslagen van de natuurkunde, zoals de aard van ruimte, tijd, materie en energie. Ook wordt bekeken hoe natuurkundige theorieën als relativiteit en kwantumfysica onze kennis van het heelal beïnvloeden.
Sociaal-wetenschappelijke filosofie
Dit gebied van de wetenschapsfilosofie houdt zich bezig met de aard van sociale verschijnselen en de methoden van sociaal onderzoek. Het onderzoekt het verband tussen sociale wetenschappen en andere wetenschappen zoals psychologie en economie, alsmede de ethische en politieke aspecten van sociaal onderzoek.
De grootste galerij van wetenschappelijk nauwkeurige illustraties ter wereld
Het hebben van een instrument met illustraties en sjablonen, zoals Let op de grafiekkan onderzoekers helpen om hun onderzoeksresultaten effectiever over te brengen en de algehele kwaliteit van hun werk te verbeteren. Gebruik Mind The Graph om je werk effectiever over te brengen, tijd te besparen, consistentie te behouden en de algehele impact van je onderzoek te vergroten.
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.