Drzemka w ciągu dnia jest ulubionym zajęciem większości osób.
W większości przypadków jest to również nawyk wpisany w codzienną rutynę. Jest to bardzo powszechne u wielu gatunków, od much po ssaki.
Drzemka jest również związana z poprawą czujności, co jest niezbędne dla osób pracujących do późna w nocy lub tych, którzy są zwykle pozbawieni snu.
Mówi się również, że korzystnie wpływa na poprawę wydajności, pamięci i łagodzi stres.
Ale oprócz tych korzyści, długoterminowe konsekwencje drzemki mogą być przewlekłe dla dobrego samopoczucia jednostki.
Chociaż jest to kontrowersyjny temat, a przyczyną może być wiele czynników związanych z drzemkami, takich jak nieodpowiedni cykl snu, zła dieta lub zły stan zdrowia.
Czy drzemka w ciągu dnia to szczęśliwa godzina? Naukowcy twierdzą inaczej.
Grupa badaczy przeanalizowała wpływ drzemki na zmienność genetyczną.
Ich badanie polegało na zrozumieniu zmienności genetycznej różnych osób poprzez ich preferencje dotyczące czasu i preferencji drzemki.
Obecnie w badaniu asocjacyjnym obejmującym cały genom odkryto około siedmiu loci genetycznych, które odpowiadają czasowi drzemki w ciągu dnia.
Badacze skorzystali z danych UK Biobank uczestników pochodzenia europejskiego (n=452,633), z których około 38.2% odpowiadało za drzemki czasami, a 5.3% uczestników odpowiadało za drzemki zawsze w ciągu dnia.
Drzemiący prawie zawsze byli starsi mężczyźni z wysokim BMI lub wskaźnikiem masy ciała, u których zdiagnozowano zaburzenia snu, palacze lub emeryci. Przeprowadzili oni badanie asocjacyjne całego genomu (GWAS) z wysokiej jakości przypisanymi wariantami genetycznymi obejmującymi około czterech lakh uczestników. Dokonano tego poprzez zmianę różnych czynników znalezionych wcześniej.
Udało im się zidentyfikować 123 loci genetyczne wraz z dziedzicznością opartą na polimorfizmie pojedynczego nukleotydu wynoszącą około 11,9%.
Zawęzili oni swój GWAS do osób z wyższym BMI.
Stwierdzono, że spośród 123 loci 110 zostało zatrzymanych pod względem istotności dla całego genomu.
Przeanalizowali również różnice we wzorcach drzemek u różnych płci w związku z chromosomem X.
Ponadto, doszli oni również do wniosku, że geny odpowiedzialne za otyłość mogą powodować hipersomnolencję: PNOC (Prepronociceptin), oraz PATJ (składnik polaryzacji komórek miękiszowych).
Ponadto ekspresja genu FADS1 (desaturazy kwasów tłuszczowych), który został skolonizowany, wykazała plejotropowy wpływ metabolizmu lipidów na wzorzec snu.
Pozostałe korelacje były postrzegane w odniesieniu do genomu genetycznego wraz z cechami takimi jak indeks glikemiczny, antropometryczny, a także kardiometaboliczny, z których wiele korelacji zostało zredukowanych po uwzględnieniu BMI.
Co więcej, wynik analizowany przez asocjację fenomową wykorzystującą genomową poligenikę drzemki w ciągu dnia pomógł w korelacji chorób związanych z otyłością, nadciśnieniem i, co najważniejsze, niektórymi chorobami kardiometabolicznymi.
Podsumowując, ich odkrycia otwierają oczy. Czasami to właśnie takie nawyki prowadzą do wielu niepożądanych komplikacji w naszym organizmie. Należy przestrzegać zdrowej rutyny i dobrych praktyk związanych ze stylem życia.
Aby dowiedzieć się więcej o ich badaniach, zapoznaj się z odnośnikiem podanym poniżej.
W galerii Mind the Graph można znaleźć wiele ilustracji związanych z genetyką. Kliknij na obrazek poniżej, aby sprawdzić.
Zapisz się do naszego newslettera
Ekskluzywne, wysokiej jakości treści na temat skutecznych efektów wizualnych
komunikacja w nauce.
